فرقهای زیادی بین واژه حسین (ع) و حوسین است اینها را می نویسم باشد تا ما حوسین را به جای حسین علیه اسلام مظلوم و معصوم ننگریم چرا که ان وقت :این ره که تو می روی به ترکستان است ...
1- اول اینکه حسین ع یکی بیشتر نیست اما حوسین متعدد است یعنی هر مداحی برای خودش یک جور حوسین دارد تا انجا که می گویند حوسین این مداح از حوسین ان مداح بهتر است !
2- حسین (ع) نماز را ولو در بحبوحه جنگ در اول وقت به پا می دارد ولی حوسین نماز صبح را فدای شب بیداری حوسینی خود می کند .
3- حسین (ع) انسان سازی می کند و ادم می خواهد ولو یارانش خود را مصداق " و کلبهم باسط ذراعیه با لوصید " می دانند اما حوسین با یارانش ذکر " من کلب حوسینم " را القا می کند و دیگر هیچ !
4- درد حسین (ع) حفظ دین و شرافت انسانی است اما تمام مصائب حوسین خلاصه می شود در عطش و سیراب کردن بندگانش .
5- حسین (ع) را باید از مطهری ها و شیخ جعفر شوشتری ها شناخت ولی حوسین را می شود لا به لای اواز و اشعار نا عالمان و نا عارفان جست .
6-حسین (ع) همیشگی است و برای هر لحظه زندگی الگویی کامل است اما حوسین فقط ده روز از سال خودنمایی می کند و بقیه سال بهانه ای است برای دور هم ایی دوستان قدیمی .
7- یاران حسین (ع) او را بنده خدا می دانند ولی حوسینیان نعره حوسین اللهی سر می دهند .
8- حسین (ع) تاثیر " یا حسین " را منوط به پاکی قلب و خلوص و اطاعت از خدا می داند اما حوسین می گوید : هر چه می خواهد دل تنگت بکن ولی " یا حوسین " فراموش نشود .
9- دوستان حسین (ع) ناخوداگاه خون گریه می کنند اما دوستان حوسین خوداگاه خودزنی و مجلس گرمی می کنند و اعلی درجات قرب را کثرت کبودیهای سر و سینه می دانند و بس .
10- حسین (ع) سحرگاهان با ناله های اسمانی خود بر روی سجاده عشق حلقه اتصال شب روز می شود ولی حوسین سحرها ...
(سحر امدم به کویت به شکار رفته بودی / تو که سگ نبرده بودی به چه کار رفته بودی - ذکر اخر مجلس بعضی از مجالس حوسینی)
ادامه دارد ...
پی نوشت : این مطلب را مدتی قبل در جایی خواندم حیفم امد اینجا ننویسمش .
نوشته شده توسط : اسما
لیست کل یادداشت های این وبلاگ